Έρευνα επιμένει ότι τα ευτυχισμένα ζευγάρια που καταφέρνουν να μένουν για χρόνια μαζί έχουν ένα ασυναγώνιστο μυστικό επιτυχίας, πολλές φορές χωρίς να το ξέρουν
Tο κλειδί για τις μακροχρόνιες σχέσεις και για τα ζευγάρια που πραγματικά ζουν ευτυχισμένες ζωές -ό,τι κι αν συμβεί- δεν είναι ούτε ο έρωτας ούτε το πάθος ούτε η «χημεία», αλλά η φιλία. Αν και κατά καιρούς δημοσιεύονται διάφορες έρευνες που αναζητούν το μυστικό της ευτυχίας σε μία σχέση -ετεροφυλόφιλη ή ομόφυλη- πρόσφατη έρευνα του British Columbia με επικεφαλής τον καθηγητή John Helliwell έρχεται να αποκαλύψει κάτι που ήδη γνωρίζαμε, αλλά προτιμούσαμε να παραβλέπουμε. Βάσει της μελέτης που εκπόνησε ο ίδιος και η ομάδα συνεργατών του σε χιλιάδες ζευγάρια -παντρεμένα ή όχι- αποκαλύφθηκε ότι ο ισχυρότερος παράγοντας που «δένει» δύο ανθρώπους, πέρα από την ερωτική έλξη και τα ρομαντικά αισθήματα, είναι το επίπεδο φιλίας που έχει αναπτύξει το ζευγάρι μέσα στα χρόνια ή κατά πόσο βλέπει φιλικά, δηλαδή αισθάνεται άνετα και ο εαυτός του, με τον σύντροφο του, σε όποια στιγμή της ζωής του και ανεξαρτήτως της οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Τα περισσότερα ζευγάρια που δήλωναν ευτυχισμένα μέσα στη σχέση τους είτε δεν ήταν παντρεμένα, είτε δεν σκόπευαν να παντρευτούν, είτε δεν θεωρούσαν τον γάμο σημαντικό για την ευτυχία τους. «Η ουσία βρίσκεται στο να βλέπεις τον άνθρωπο δίπλα σου σαν τον καλύτερο σου φίλο», εξηγεί ο Helliwell πριν αρχίσει να παραθέτει στατιστικά, τα οποία καταρρίπτουν και μερικούς αστήρικτους μύθους ότι φιλία ανάμεσα στα ζευγάρια δεν μπορεί να υπάρξει. Εκείνο που πρακτικά έκανε ο καθηγητής και η ομάδα του ήταν ότι μπήκε στη διαδικασία να συγκρίνει τα στατιστικά δύο μεγάλων βρετανικών ερευνών. Συγκεκριμένα, εξετάστηκαν προσεκτικά οι παράγοντες της ηλικίας των ζευγαριών, του φύλου (αν επρόκειτο για ομοφυλόφιλα ή ετεροφυλόφιλα ζευγάρια), του εισοδήματός τους, της κατάστασης της υγείας τους και του αν είχαν παντρευτεί ή όχι.
Σταδιακά καταρρίπτονταν οι παράγοντες του γάμου και του εισοδήματος, ως παράγοντες συγκολλητικοί μιας σχέσης: τα περισσότερα ζευγάρια που δήλωναν ευτυχισμένα μέσα στη σχέση τους είτε δεν ήταν παντρεμένα, είτε δεν σκόπευαν να παντρευτούν, είτε δεν θεωρούσαν τον γάμο σημαντικό για την ευτυχία τους. Όπως φαίνεται και στο γράφημα, ένα συντριπτικό ποσοστό των ζευγαριών που δήλωναν ευτυχισμένα, ταυτόχρονα είχαν απαντήσει θετικά στον αν θεωρούν τον/την σύντροφό τους τον καλύτερο φίλο τους...
Η εξίσωση από εκεί και μετά ήταν εύκολη. Για κάθε ερώτηση που αφορούσε κάποιον άλλο παράγοντα που μπορούσε να επηρεάσει μια σχέση (το εισόδημα, τα προβλήματα υγείας, τις αντίθετες συνήθειες, τα ωράρια εργασίας, κ.λπ), η επόμενη ερώτηση αφορούσε το επίπεδο οικειότητας ανάμεσα στο ζευγάρι ή τον βαθμό φιλίας μέσα στη σχέση. «Πέρα από το πρώτο διάστημα μέλιτος ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, αποδείχθηκε και μέσα από άλλες έρευνες που εκπονήθηκαν από το 2012 και μετά ότι το να ευτυχήσει κανείς μέσα στη σχέση του δεν ήταν αποκλειστικά αποτέλεσμα του γάμου», αναφέρεται στην έρευνα, που μεταξύ άλλων αποκάλυπτε αυτό για το οποίο η σύγχρονη κοινωνιολογία «φωνάζει» εδώ και χρόνια: ότι πολύ συχνά και παρά τις καλές προθέσεις και προϋποθέσεις, ο γάμος λειτουργεί διαλυτικά για το ζευγάρι, ειδικά αν δεν έχει προϋπάρξει ο παράγοντας της φιλίας. Οπότε; Είναι ο καλύτερος φίλος/ φίλη η λύση για τα προβλήματα στις σχέσεις μας; Όχι, έτσι ακριβώς. Αλλά κατά τους συντάκτες της έρευνας το μυστικό για τις μακροχρόνιες, ειλικρινείς και αληθινά ευτυχισμένες σχέσεις είναι το να νιώθει κανείς τον άλλο περισσότερο σαν συνοδοιπόρο ζωής.
Πηγή: www.lifo.gr
