Άθελά μας, στην προσπάθειά μας να διορθώσουμε τη σχέση μας ή να τη βελτιώσουμε, φερόμαστε με τέτοιο τρόπο, που τελικά πετυχαίνουμε το αντίθετο.
Τρομάζουμε στην ιδέα ότι ο σύντροφός μας δε μας γουστάρει αρκετά κι αποδίδουμε εκεί κάθε κακό που συμβαίνει στη σχέση. Και μετά δρούμε σπασμωδικά και σαμποτάρουμε τη σχέση μας.
Κρίνεις συνέχεια: Κυκλοφορείς μέσα στο σπίτι και κρίνεις τα πάντα. Κρίνεις το πώς μαγείρεψε, κρίνεις τον τρόπο που διπλώνει τα ρούχα, κρίνεις τις επιλογές του/ης. Κρίνεις την ταινία που διάλεξε. Οκέι, δεν είναι κακό να λες τη γνώμη σου, αλλά αν το παράπτωμα είναι ανούσιο, γιατί να χαλάσετε τις καρδιές σας;
Δεν ακούς αυτά που σου λέει ο σύντροφός σου: Είσαι στην αντίπερα όχθη του κριτή; Μήπως σε κρίνει συνέχεια επειδή δεν ακούς ποτέ αυτά που σου λέει; Για παράδειγμα: έστω ότι σου έχει πει ότι δεν του/ης αρέσει ο άνηθος, κι εσύ βάζεις συχνά-πυκνά άνηθο στο φαγητό. Τότε δε σε κρίνει, εσύ φταις αγαπητέ/ή που τον/ην γράφεις.
Γίνεσαι passive aggressive: Αρχικά, να τονίσουμε ότι πρέπει να σταματήσει ο μύθος που λέει ότι μόνο οι γυναίκες έχουν παθητική-επιθετική συμπεριφορά. Λοιπόν, πρέπει να σταματήσεις να κάνεις συνειρμούς μόνος/η σου. Τι εννοούμε: είδες τον σύντροφό σου να γελάει με κάτι που είδε στο κινητό και μετά να γράφει. Μετά έβγαλες το συμπέρασμα ότι με κάποιον/α μιλάει. Μετά σκέφτηκες ότι το κάνει και με άλλες/ους και έπειτα αναρωτήθηκες αν σε απατά. Είναι τρελό όλο αυτό, συζήτησε ό,τι σε προβληματίζει, πριν πολλαπλασιαστεί στο μυαλό σου.
Γκρινιάζεις συνέχεια: Στον αντίποδα της παθητικής-επιθετικής συμπεριφοράς είναι η γκρίνια. Φίλτραρε λίγο τους λόγους που γκρινιάζεις και αποφάσισε αν αξίζει πραγματικά να παραπονεθείς για τα πιάτα που δεν έπλυνε, ενώ ήταν η σειρά του/ης. Απόφυγε τη γκρίνια και πες «θέλω να μαγειρέψω και δεν έχω κουζινικά, πλύνε τα πιάτα». Και μετά μη μαγειρέψεις.
Ζηλεύεις χωρίς λόγο: Ζηλεύεις επειδή μιλάει στο τσατ, ζηλεύεις επειδή βγαίνει χωρίς εσένα. Χαλάρωσε λίγο, έχει και δική του/ης ζωή.
Οι προσδοκίες σου είναι πολύ ψηλά: Πριν σπεύσεις να διαμαρτυρηθείς, να σου εξηγήσουμε. Έχεις στο μυαλό σου ότι ο σύντροφός σου θα διορθώνει κάθε τι που κάνεις λάθος και παραπονιέσαι γι’ αυτό και ότι θα είναι πάντα τέλειος/α σε όλα. Με αυτές τις προσδοκίες, πάντα κάτι θα σε χαλάει. Και πάντα με κάτι θα γκρινιάζεις.
Θέλεις συνέχεια να αποδεικνύεις ότι έχεις δίκιο: Ακόμα κι αν εκείνες τις φορές που γνωρίζεις πολύ καλά ότι κάνεις λάθος, ή ότι υπερβάλλεις. Η ισχυρογνωμοσύνη σου δε σε αφήνει να δεις ειλικρινά ένα πρόβλημα που προκύπτει και να το διορθώσεις αποτελεσματικά. Καταλαβαίνεις πόσο κακό κάνει αυτό στη σχέση σου, έτσι;
Ακούς μόνο τα αρνητικά: Ο σύντροφός σου θα σου κάνει και θετικά και αρνητικά σχόλια. Αλίμονο αν σου έκανε μόνο θετικά∙ αυτό δε θα σε βοηθούσε να γίνεις η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου. Ίσως είσαι από τη φύση σου απαισιόδοξος/η και βλέπεις από αυτό το πρίσμα τη ζωή σου. Ωστόσο, αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, το πρώτο βήμα είναι να αναγνωρίσεις ότι είσαι λιγάκι απαισιόδοξος και την επόμενη φορά που θα ακούσεις ένα θετικό σχόλιο, να προσπαθήσεις να εστιάσεις (και) σε αυτό.
Πηγή : in2life.gr